منم آن ...

منم سرگشته حیرانت ای دوست / کنم یکباره جان قربانت ای دوست / تنی نا ساز از شوق وصل کویت / دهم سر بر سر پیمانت ای دوست / دلی دارم در آتش خانه کرده / میان شعله¬ها کاشانه کرده / دلی دارم که از شوق وصالت / وجودم را ز غم ویرانه کرده / من آن آواره بشکسته حالم / ز هجرانت بُتا رو به زوالم / منم آن مرغ سرگردان و تنها / پریشان گشته شد یکباره حالم / زِ هَر سر بر سر سجاده کردم / دعایی بهر آن دلداده کردم / ز حسرت ساغر چشمانم ای دوست / زبان از یکسره از باده کردم / دلا تا کی اسیر یاد یاری؟ / ز هجر یار تا کی داغداری؟ / بگو تا کی ز شوق روی لیلی / تو مجنون پریشان روزگاری؟ / پریشانم، پریشان روزگارم / من آن سرگشته ی هجر نگارم / کنون عمریست با امید وصلت / درون سینه آسایش ندارم / ز هجرت روز و شب فریاد دارم / ز بیدادت دلی ناشاد دارم / درون کوهسار سینه خود / هزاران کشته چون فرهاد دارم / چرا ای نازنینم بی وفایی؟ / دمادم با دل من در جفایی / چرا آشفته کردی روزگارم / عزیزم دارد این دل هم خدایی .